Landelijke premiere van de grootse oeropera over de ondergang van een boerenfamilie
Bereid je voor op een oerse zintuiglijke grote opera op de boerderij. Een boerenfamilie komt bijeen om de overleden moeder te begraven en de schrale erfenis te verdelen. Een paar kinderen zijn altijd op de aardappelboerderij gebleven, andere kinderen hebben zich het stadsleven eigen gemaakt. Met het verdelen van de boedel dreigt de familie alleen maar verder verscheurd te raken.
Aardappelvreters gaat over boeren die koste wat het kost door willen gaan op grond die al generaties lang van de familie is. Maar ook over stoppen zolang het nog kan, om het faillissement vóór te zijn. Over schaalvergroting en vergane glorie, kansen en ondergang, stamhouderschap en afgekapte wortels.
In het Karavaanthema Open Mind zijn in deze voorstelling de spanning tussen stad en platteland, de verschillen in landschap, cultuur en levenswijze aan de orde. Maar meer nog dan die bekende verschillen te benadrukken, staan de veranderingen die het boerenleven heeft ondergaan centraal. Diep in zijn wezen is de boer wellicht nog steeds een onafhankelijke ziel, maar inmiddels is hij in allerlei opzichten gebonden: aan de banken, aan Europese regels en aan afnemers die minimale prijzen bedingen. In Aardappelvreters botst het romantische ideaalbeeld van het boerenleven op een prozaïsche realiteit.
Van de makers van de succesvolle oeropera Dijkdrift en de opera Woyzeck. Aardappelvreters is het tweede deel in de oeropera-trilogie ‘Eilanden’ die ontwikkeld wordt in samenwerking met Oerol en bij Karavaan in première gaat.
Gienke Deuten, regisseur: “Waar ik zin in heb, is om flink uit te pakken in muzikaliteit: veel stijlen, klanken en specialismen die naast en door elkaar lopen. De weerbarstige thematiek en het diverse team lenen zich daar uitsteken voor. Het speelt buiten, daar ben ik in mijn element: wind, aarde en regen versterken de zeggingskracht van dit oerverhaal. Het zet zich letterlijk af tegen de klei waarop we spelen. Ik zie een Brechtiaanse opera voor me met gefrustreerde, rammende boerenzonen tegenover prachtige klassieke zang uit de stad, een mysterieuze dolende moederfiguur onder de gier en intermezzo’s van rotte aardappelkoren, projectontwikkelaars en geldeisende bankieren. Een stuk met zwarte humor waaronder schrijnende pijn ligt en de dreiging dat alles zomaar voorbij kan zijn.”
Foto: Bowie Verschuuren
